Jos Kunst home page: Nederlands | English
door Jos Kunst (1969-1994)
Muziek is een taal, waarvan de structurele organisatie door de intelligente hoorder intuïtief
kan worden geduid en waarvan de (zeker aanwezige!) semantische aspecten niet van dezelfde orde zijn als die van de
talen die object en instrument van de linguistiek zijn.
Over de inhoud moet dus zonder meer worden gezwegen: het instrument is niet aangepast aan het object.
Of de structuur de hoorder aangaat is een grote vraag.
Mijn persoonlijke mening hierover is dat alleen haar duidbaarheid voor hem belangrijk is; haar organisatie is zeker
te analyseren, maar dat is musicologenwerk.
De componist geeft vaak min of meer toevallige inlichtingen over zijn productietechniek.
Die verwijst evenzeer naar de psychologie van de auteur als naar de structuur van het werk en valt dus zeker niet
met de laatste samen. Musicologen worden daarom naar de partituur verwezen.
(1969; Programmaboek van de internationale Gaudeamus muziekweek 1969)
Music is a language in which structural organization can be experienced by the intelligent listener and in which (surely present) semantic aspects are not of the same order as those of the languages that are object and instrument of linguistics. There should be absolute silence about its content, the instrument is not adapted to the object. Whether the structure will concern the listener is a great question. In my opinion only its existence is of importance to them, its organization can be analysed positively, but that is the work of musicologists. Composers sometimes give information more or less by chance about their production-techniques, which include both the author's psychology and the work's structure and do certainly not coincide with the latter. Musicologists are therefore recommended to consult the score.
(1973; comments to the LP "International Gaudeamus competition for interpreters of contemporary music 1973". Gaudeamus foundation 73002)
De componist ziet ervan af een 'werkbeschrijving' bij zijn stukken te leveren. Een korte
samenvatting van het productieproces (en wat meestal voor werkbeschrijving doorgaat komt hoofdzakelijk daarop neer)
is niet alleen ondoenlijk maar ook irrelevant. Een analyse van de door de muziek teweeggebrachte betekenisproductie
is voorlopig onmogelijk (het wetenschappelijk apparaat ervoor staat nog in de kinderschoenen) en, naar zijn inzicht,
feitelijk onnodig. Laat ieder zijn oren wijd open zetten, en voor het overige denken waaraan hij wil. Als alles goed
gaat zal de muziek dan zijn denken beetpakken, en er zo al geen substantie, dan toch vorm aan geven. En misschien is
de productie van betekenisstructuren, van denkhoudingen, op den duur zelfs wel effectiever dan het opleggen van
concrete ideeën.
Misschien is muziek nog wel ergens goed voor.
The composer refrains from commenting on his individual pieces. Describing the production process is, in
as far as it is at all possible, probably quite irrelevant. Music is almost exclusively built on non-verbal (e.g.
motor) concepts, and nobody today is really wel-equipped to handle those without grossly falsifying them. But I also
do not think we need such equipment in the usual music listening situation. Let each listener just open his ears and
think of anything. If everything goes well, the music will then capture his thinking, and at least give form, even
if not substance, to it. And it might very well be that producing frames of thought within which important ideas may
take root, flourish and breed is, in the long run, even more effective than just putting forward important
ideas.
Maybe music is good for something, after all.
L'auteur refuse de donner des commentaires à ses oeuvres. Il estime que ce que fournissent
habituellement des compositeurs n'est au mieux qu'une description de leurs procédés de travail qui, en
principe, ne regardent pas les auditeurs. En fin de compte, ce sont ceux-de qui doivent produire, dans leur oreille,
dans leur tête, dans leur imagination, le sens de la musique. Ils penserent à ce qu'ils voudrent; si
tout va bien, la musique s'emparera de leur pensée et lui donnera non pas substance, mais forme et structure.
Et peut-être la production de gestique et d'attitudes de la pensée, la production de structures
nouvelles est-elle plus importante encore, et même plus efficace à la longue que toutes les
propagandes.
Peut-être que la musique, après tout, est encore bonne à quelque chose.
(ca. 1970; bij veel gelegenheden ingezet)
The composer has, in the same way as all others, a right to his opinions on the present piece, but he cannot claim to be the final judge of what it means, or needs from its players. Players will (it is hoped) choose to do it for a reason, and this reason should be none other than their musical idea of it. Therefore, they should always answer all and any questions arising about it by reference to that idea.
(1994; note to the score of Topos Teleios and the Concertino)
Jos Kunst home page Nederlands | Jos Kunst home page English | Sitemap